pon., 18.06.2018
18:30–19:45

Centrum Interpretacji Zabytku
Wstęp 5 zł

Krajobrazy Dalekiego Wschodu jako dziedzictwo UNESCO

Krajobrazy Dalekiego Wschodu mają wyjątkowy charakter i niosą w sobie ogromny dorobek ludzki. Choć krajobrazy kulturowe Chin, Japonii czy Korei różnią się, to w pewnym sensie dla nas są podobne. „Cultural Landscape” to kategoria wpisu na Listę UNESCO, którą przypisano wielu dalekowschodnim krajobrazom. W Chinach na Liście UNESCO znajdziemy: Lushan National Park, Mount Wutai, West Lake Cultural Landscape of Hangzhou, Cultural Landscape of Honghe Hani Rice Terraces, Zuojiang Huashan Rock Art Cultural Landscape. W Japonii to: Sacred Sites and Pilgrimage Routes in the Kii Mountain Range, Iwami Ginzan Silver Mine. Natomiast w Korei spośród 12 miejsc wpisanych na Listę, żadne nie jest sensu stricto formą zaliczaną do „Cultural Landscape”.

Ogrody świata na Liście UNESCO 

Kultura Chin zaskakuje pod każdym względem. Znakomitym przykładem jest chińska sztuka ogrodowa, której stylistyka zawarzyła w sposób bezprecedensowy na formę ogrodów europejskich w XVIII wieku. Lista Światowego Dziedzictwa UNESCO obejmuje 52 obiekty kultury i natury zachowane do dziś w Chinach, co sprawia, że zajmują na niej drugie miejsce tuż za Włochami (z 53 obiektami). Ogród chiński to fenomen niezmienności głęboko osadzonej w tradycji. Ogrody w mieście Suzhou, ogrody Pałacu Letniej Rezydencji, Zakazanego Miasta w Pekinie czy założenia ogrodowe nad jeziorem Zachodnim w Hangzhou to niewątpliwie jedne z najznakomitszych przykładów hińskich osiągnięć w tej sferze. Wpisana w nie symbolika skrywa wiele tajemnic, dla Europejczyka nie zawsze jest zrozumiała.

Barbara Maria Werner, historyczka sztuki, wykładowca, specjalistka w zakresie historii i rewaloryzacji ogrodów zabytkowych i krajobrazu kulturowego, członek Rady Ochrony Zabytków przy Ministrze Kultury i Dziedzictwa Narodowego, członek Prezydium PKN ICOMOS i Międzynarodowego Komitetu ICOMOS-IFLA ISCCL, była wiceprzewodniczącą tego komitetu na Europę, opiniodawca wpisu obiektów na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO z ramienia ICOMOS, główny specjalista ds. ogrodów historycznych Muzeum Łazienki Królewskie. Publikuje na temat ochrony i rewaloryzacji ogrodów zabytkowych, bierze udział w specjalistycznych konferencjach
krajowych i międzynarodowych.